بررسی تأثیر تحریکات چند حسی بر بهره حافظه سالمندان ساکن خانه‌های سالمندان شهر اهواز

مقدمه: سالمندی موجب تحلیل سیستم عصبی و نقص در کارکردهای شناختی اعم از حافظه، یادگیری و توجه می‌گردد. از طرفی قرار گرفتن در محیط‌های محبوس و محدود از نظر تحریکات حسی، فرد را در معرض محرومیت حسی قرار می‌دهد که اثراتی چون اختلالات ادراکی و شناختی دارد. تحریکات چند حسی با بیدار نمودن سیستم فعال‌کننده مشبک مغز موجب پیشرفت بهبود عملکردهای مغزی می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر تحریکات چند حسی بر بهره حافظه (Memory Quotient) سالمندان ساکن خانه‌های سالمندان شهر اهواز صورت گرفت. روش: مطالعه حاضر از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی شده یک سو کور می‌باشد. جامعه پژوهش شامل 28 سالمند ساکن خانه‌های سالمندان شهر اهواز بوده‌اند که به صورت تخصیص تصادفی و با در نظر گرفتن همسان سازی از نظر سن و جنس در دو گروه 14 نفری مداخله و شاهد تقسیم شدند. در گروه شاهد بدون اعمال تحریکات چند حسی در شروع و پایان مطالعه یعنی هم زمان با گروه مداخله، حافظه سالمندان توسط آزمون حافظه بالینی وکسلر مورد ارزیابی قرار گرفت. در گروه مداخله، تحریک چندحسی به مدت چهار هفته، هفته‌ای سه جلسه و هر جلسه 25 دقیقه صورت گرفت، مداخلات شامل تحریکات حس لامسه، شنوایی و بینایی بود که به ترتیب با ماساژ پشت دست با روغن بادام، پخش موسیقی بی‌کلام و صدای طبیعت و تصاویر طبیعت انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد میانگین نمره بهره حافظه سالمندان در دو گروه مداخله و شاهد قبل از شروع تحریکات حسی، به ترتیب 84/3±52 و 57/4±5/51 بوده که اختلاف معنی‌داری نداشتند (05/0˃p). بعد از انجام مداخله نمره حافظه در دو گروه به ترتیب 5/12±5/64 و 27/3±28/52 بود که اختلاف معنی‌داری بین دو گروه مشاهده شد (05/0˂p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تحریکات چند حسی می‌تواند باعث افزایش نمره بهره حافظه در سالمندان ساکن خانه‌های سالمندان گردد.